Lhasa
Door: ElsbethAylaFynn
Blijf op de hoogte en volg Elsbeth
10 Augustus 2011 | Nederland, Amsterdam
Hey allemaal,
Tot nu toe heeft Ayla steeds geschreven terwijl wij de onderwerpen aangeven. Ook wij zijn blij met haar schrijftaltenten....
Gisterochtend stonden we al voor dag en dauw op, omdat we graag naar de prostrerende pelgrims rond het Jokhan klooster wilden gaan kijken. Gelijk toen we wakker werden hoorden we de regendruppels op het dak neerslaan. We hebben nog een tijd gewacht in de hoop dat het droog zou worden, maar helaas bleef de regen neerdalen. Onze magen begonnen te rommelen, dus zijn we (inderdaad bij Dunya) gaan ontbijten. Nu het toch regende besloten we om een rustig ochtendje te houden, om zo ook te kunnen acclimatiseren. Toen het uiteindelijk droog werd was het 11.00, maar we hoefden pas om 13.30 klaar te staan voor het Potala, dus we hadden nog tijd genoeg om naar het nonnenklooster te gaan. We liepen door de slingerende steegjes en kwamen uit in de straat van het klooster. We konden de ingang echter niet vinden. Aan de politieagenten op de hoek van de straat vroegen we waar we moesten zijn. Eerst snapten ze ons niet, maar toen we de naam van het klooster uitspraken stond een van de mannen op en ging ons voor. Erg gemakkelijk voelden we ons er niet bij. Eindelijk stapten we de drempel over van het nonnenklooster. Het eerste wat ons opviel waren de vele bloemen en planten, wat het klooster een erg kleurrijk uiterlijk gaf. Elsbeth kocht een kaartje en Ayla en Fynn mochten gratis naar binnen :). Toen we binnen kwamen waren de nonnen al mantra's aan het zingen. De sfeer was er fantastisch. Heel erg ontspannen. Eerst liepen we een rondje langs alle boedha's. Een non gebaarde naar ons en dus gingen we naar haar toe. Elsbeth vond het fantastisch dat we deuren voor haar openden. We knoopten een gesprek aan en al gauw zaten we midden tussen de nonnen. Zo tussen deze vrouwen in voelden we de wervelende energie en de oprechte belangstelling die de nonnen uitstraalden. Ze deelden thee en een soort koek met ons. Veel te snel was het tijd om terug te gaan naar het hotel.
Om 13.30 stonden we inderdaad paraat voor het potala (het winterpaleis van de Dalai lama). De gids vertelde dat het paleis origineel maar twee kamers telde. De eerbetoningen voor de vijfde Dalai Lama waren het meest aanwezig in zijn verhaal, omdat deze Lama het grootste deel (het witte) heeft laten bouwen. De elfde Dalai Lama is al op 18 jarige leeftijd gestorven en daarom waren in zijn vertrekken vooral boedha's te zien die te maken hadden met gezondheid en lang leven. Een van de groepsleden wist te vertellen dat we geluk hadden om het potala te kunnen zien. De chinese regering was namelijk van plan om het paleis te verwoesten, maar de vrouw van Mao schijnt daar een stokje voor te hebben gestoken. We hebben mooie foto's kunnen maken al hadden we misschien graag wat meer blauwe lucht gehad. Gelukkig was het ook veel minder druk in het potala dan dat we hadden verwacht. 's Avonds hadden we wel weer trek in wat oosters eten. Met twee anderen van de reisgroep gingen we naar een aangeraden restaurant van onze reisleidster. Zelf kon ze niet mee, omdat ze helaas ook geveld is door ziekte. Het eten was er verukkelijk: niet te pittig en erg gevarieerd. We gingen nog even naar de bank dachten wij. Een straatmuzikant was bezig en we vonden het leuk om even te blijven luisteren. Vier chinezen spraken ons aan om te vragen of ze met ons op de foto mochten. We raakten aan de praat en pas anderhalf uur later en cadeaus rijker gingen we terug naar het hotel om te gaan slapen.
Tot nu toe heeft Ayla steeds geschreven terwijl wij de onderwerpen aangeven. Ook wij zijn blij met haar schrijftaltenten....
Gisterochtend stonden we al voor dag en dauw op, omdat we graag naar de prostrerende pelgrims rond het Jokhan klooster wilden gaan kijken. Gelijk toen we wakker werden hoorden we de regendruppels op het dak neerslaan. We hebben nog een tijd gewacht in de hoop dat het droog zou worden, maar helaas bleef de regen neerdalen. Onze magen begonnen te rommelen, dus zijn we (inderdaad bij Dunya) gaan ontbijten. Nu het toch regende besloten we om een rustig ochtendje te houden, om zo ook te kunnen acclimatiseren. Toen het uiteindelijk droog werd was het 11.00, maar we hoefden pas om 13.30 klaar te staan voor het Potala, dus we hadden nog tijd genoeg om naar het nonnenklooster te gaan. We liepen door de slingerende steegjes en kwamen uit in de straat van het klooster. We konden de ingang echter niet vinden. Aan de politieagenten op de hoek van de straat vroegen we waar we moesten zijn. Eerst snapten ze ons niet, maar toen we de naam van het klooster uitspraken stond een van de mannen op en ging ons voor. Erg gemakkelijk voelden we ons er niet bij. Eindelijk stapten we de drempel over van het nonnenklooster. Het eerste wat ons opviel waren de vele bloemen en planten, wat het klooster een erg kleurrijk uiterlijk gaf. Elsbeth kocht een kaartje en Ayla en Fynn mochten gratis naar binnen :). Toen we binnen kwamen waren de nonnen al mantra's aan het zingen. De sfeer was er fantastisch. Heel erg ontspannen. Eerst liepen we een rondje langs alle boedha's. Een non gebaarde naar ons en dus gingen we naar haar toe. Elsbeth vond het fantastisch dat we deuren voor haar openden. We knoopten een gesprek aan en al gauw zaten we midden tussen de nonnen. Zo tussen deze vrouwen in voelden we de wervelende energie en de oprechte belangstelling die de nonnen uitstraalden. Ze deelden thee en een soort koek met ons. Veel te snel was het tijd om terug te gaan naar het hotel.
Om 13.30 stonden we inderdaad paraat voor het potala (het winterpaleis van de Dalai lama). De gids vertelde dat het paleis origineel maar twee kamers telde. De eerbetoningen voor de vijfde Dalai Lama waren het meest aanwezig in zijn verhaal, omdat deze Lama het grootste deel (het witte) heeft laten bouwen. De elfde Dalai Lama is al op 18 jarige leeftijd gestorven en daarom waren in zijn vertrekken vooral boedha's te zien die te maken hadden met gezondheid en lang leven. Een van de groepsleden wist te vertellen dat we geluk hadden om het potala te kunnen zien. De chinese regering was namelijk van plan om het paleis te verwoesten, maar de vrouw van Mao schijnt daar een stokje voor te hebben gestoken. We hebben mooie foto's kunnen maken al hadden we misschien graag wat meer blauwe lucht gehad. Gelukkig was het ook veel minder druk in het potala dan dat we hadden verwacht. 's Avonds hadden we wel weer trek in wat oosters eten. Met twee anderen van de reisgroep gingen we naar een aangeraden restaurant van onze reisleidster. Zelf kon ze niet mee, omdat ze helaas ook geveld is door ziekte. Het eten was er verukkelijk: niet te pittig en erg gevarieerd. We gingen nog even naar de bank dachten wij. Een straatmuzikant was bezig en we vonden het leuk om even te blijven luisteren. Vier chinezen spraken ons aan om te vragen of ze met ons op de foto mochten. We raakten aan de praat en pas anderhalf uur later en cadeaus rijker gingen we terug naar het hotel om te gaan slapen.
-
10 Augustus 2011 - 10:17
Kenneth:
Ook ik sluit me aan bij het vorige commentaar: erg leuk om jullie avonturen te lezen. Het leest lekker weg!!! En goed dat jullie in contact met de mensen kunnen komen. Wow, niet alleen een culturele, maar ook spirituele reis denk ik zo. En later deze week natuurlijk ook nog de trekking. Goed om te lezen dat jullie geen last van de hoogte hebben. (alleen misschien wat kortademig bij inspanning, maar dat is normaal)
Groetjes, geniet ze ; dat zit wel goed!!
Kenneth xxx -
10 Augustus 2011 - 10:22
Ron:
Hoi Ayla, krijg je wel betaalt voor al dat harde werk, terwijl die andere twee een beetje aan het luieren zijn?
Zal wel moeilijk zijn op fotos op te laden. Toch allemaal heel interessant
Doei uit een zonnig !! Engeland -
10 Augustus 2011 - 14:32
Joris En Nelleke:
Wat een fijne ervaringen allemaal!!
Jullie genieten, zo te lezen!! En jullie hebben nog zoveel te goed!
Heel veel lieve groetjes. -
11 Augustus 2011 - 07:55
Arie:
Het is geweldig om dit avontuur zo mee te mogen lezen, je wordt er bijna in meegezogen. De gezondheid gaat wee goed, houden zo. Ik wens jullie nog hele fijne dagen. Geniet ervan.
Groet Arie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
