Weer thuis

Lieve allemaal,

Na een lange reis zijn we weer in Nederland. Om het verhaal compleet te maken nog even een impressie van de laatste dagen van onze geweldige reis. Het zien van de top van de Everest was een erg mooie ervaring. De nacht erna sliepen we allemaal goed, we waren tijdens de reis al goed geacclimatiseerd. De volgende ochtend werden we een uur te vroeg wakker, omdat de klok van een groepsgenoot niet goed stond. Daarna een lange dag terug in de bus. Helaas was het weer erg bewolkt en regenachtig zodat we weinig meer hebben gezien van de mooie bergen in de Himalaya. Op de laatste pas in Tibet hebben we met de hele groep gebedsblaadjes uitgestrooid met goede wensen voor Tibet en voor onszelf. Daarna ging het al snel dalend naar 2300m. We reden langs een rivier en door een erg mooie kloof. Door de vele regen waren er veel mooie watervallen in een mysterieuze mist te zien. Ondanks het slechte weer hebben we erg genoten van dit deel van de tocht. Onze laatste nacht in Tibet sliepen we in Zhangmu. Dit is de enige grensplaats met Nepal. Het ligt tegen de berg aan geplakt en heeft maar één eenbaans doorgaande weg slingerend naar beneden. Op die weg worden ook vrachtwagens overgeladen, want de vrachtwagens uit China mogen niet in Nepal rijden en de wagens uit Nepal niet in China....Dus dan weet je het wel, het is er erg krap om te rijden.Gelukkig hadden we een erg goede chauffeur. In Zhangmu is het verder behoorlijk armoedig, zodat we het moesten doen met zo nu en dan warm water, waardoor de een wel kon douchen en de ander onder een koude straal stond. Na een snelle maaltijd gingen we op tijd naar bed want de volgende dag was het weer op tijd op om de grens over te kunnen naar Nepal. Om 7.30 de volgende ochtend vertrokken we zodat we niet al te lang in de rij zouden hoeven wachten. Wel ging de douane pas om 10.00u aan het werk, de Nepalezen hebben hun klok 2 uur vroeger staan, en begonnen dus rond 8.00u. De Chinese douane had een goede dag en liet ons rustig over gaan naar Nepal(dit kan wel eens heel lang duren, als ze zin hebben om bureaucratisch te werk te gaan en alle bagage door willen zoeken, maar wij hadden geluk). Onze grote bagage werd door dragers naar de overkant gebracht, zelf liepen we met onze handbagage over de brug naar de andere kant van de kloof: Nepal in. Wel mooi om zo bewust het andere land in te stappen. En meteen stap je dus ook een andere wereld in. De mensen leven in een vrij land, zijn heel arm maar leven wel heel kleurrijk. De enige weg naar de grens tussen die 2 landen is ongelooflijk maar waar: weer een eenbaansweg, waar regelmatig lawines de weg versperren of kapotmaken. Ook nu reden wij regelmatig door een waterval heen, en over modderige paadjes. We waren blij dat wij aan de linkerkant mochten rijden en de tegenliggers dus aan de kant van het ravijn ons moesten passeren... Het was echt meteen een hele andere wereld. We genoten van de uitzichten op de rijstvelden en de groene bergen. Hier reizen veel mensen op het dak van de bussen. Vandaar de vraag of dat ook op onze bus kon. En ja hoor Ayla en Fynn hebben samen met ander groepsgenoten een stuk op het dak van de bus meegereden. Een mooie ervaring met weidse uitzichten en een lekker windje, want het was inmiddels ook een stuk warmer. In Kathmandu kregen we een kamer op het dak van het hotel, dus met een mooi uitzicht op de vallei waarin Kathmandu ligt. 's Avonds zijn we met een klein groepje lekker Italiaans gaan eten in een restaurant waar de koks stage hadden gelopen in Italie. Dus dat was echt lekker eten. En dan zit je dus in het straatgewoel van Kathmandu... wat een andere wereld: veel lawaai, veel kleuren en weer nieuwe indrukken. Na een goede nacht zijn we de volgende dag op eigen houtje de stad ingegaan.Ayla en Fynn waren al eerder in Kathmandu geweest met hun vader en fungeerden nu dus als gids voor Elsbeth. Eerst naar de "Apentempel" volgens Fynn echt iets voor Elsbeth met alle wierook, boedha's en de sfeer daar. Het was er erg leuk, na de lange klim op de steile trap. Daarna terug naar het hotel om te lunchen. En daar werden we geconfronteerd met de armoede: het restaurant kon maar weinig leveren van wat er op de kaart stond. Vooral voor Ayla erg jammer, die kreeg nu warme chocolademelk met noten, terwijl ze vroeg om koude chocoladepudding...
Daarna zijn we met de taxi naar de Hindoestaanse begraafplaats geweest, waar we de hele ceremonie hebben gezien rond een lijkverbranding. Erg interessant en warm, die rook en pal in de zon. 's Avonds met de hele groep Nepalees gaan eten in een restaurant waar meteen een show was van Nepalese dansen. De muziek stond erg hard en was niet echt iets voor ons westerlingen.... Maar het eten was goed, al was de drank erg duur.... Ze doen daar aan korte termijn denken, door hoge prijzen te vragen voor de drank...ruim 4 euro voor een pilsje en 2,70 euro voor een cola. Maar onze reisleidster zal er niet meer heen gaan met de volgende groepen.... Na een goede nacht brak onze laatste dag in Nepal aan. 's Morgens al vroeg naar Bhaktapur gegaan, een middeleeuws stadje dat een soort openluchtmuseum was. Erg leuk om te zien, en voor Ayla en Fynn weer veel herkenning. Daarna bracht de buschauffeur ons naar zijn eigen huis in een pottenbakkerswijk. Dit was een heel mooie ervaring omdat je dan op een plaats komt waar je als toerist niet zo gauw komt. Wat wonen die mensen in een klein smal en vooral leeg huis. Ze hebben weinig spullen maar toch staat er een tv en computer in huis....Op de terugrit nog eens goed het chaotische verkeer daar meegemaakt. En tegelijk de rust die mensen hebben als ze moeten wachten in de file... 's Middags nog even met zijn drieën naar het hotel gelopen waar Ayla en Fynn 4 jaar geleden gelogeerd hebben. Toen hebben ze een paar dagen voor een jonge hond van 3 weken gezorgd. Zou die er nog zijn? En ja hoor: het was inmiddels een grote hond geworden die lief was tegen blanke mensen, maar niet echt lief was voor donkere mensen. Hij luisterde gelukkig wel naar zijn baas. Het was een leuk weerzien met hond en het personeel.Daar nog wat gegeten, Fynn heeft nog een ritje achter op de motor gemaakt( net als de vorige keer). Er werd speciaal ijs voor ons gehaald als toetje... Een warm onthaal en een leuke middag als afsluiting.
Later met de groep nog even iets gegeten in de buurt van het hotel en toen na een snelle douche in de bus op weg naar het vliegveld. Hier ging het inchecken erg vlot. De reis verliep verder ook voorspoedig... al waren we de bureaucratie wel zat, steeds dat invullen van formulieren bij iedere overstap. We kenden ons paspoortnummer ondertussen uit ons hoofd.
In Nederland stond Kenneth, de vader van Ayla en Fynn op schiphol om ons naar huis te brengen. Een fijn weerzien na zo'n lange tijd.

En nu zijn we dan weer een paar dagen thuis. De herinneringen komen boven, de foto's worden bekeken en gekeurd...En de verhalen worden verteld.De wasmachine maakt overuren en we genieten van heerlijk vers bruin brood en krentenbollen.
Kortom we zijn weer thuis.
We willen iedereen nogmaals bedanken voor de gezellige en leuke reacties op onze verhalen en het meeleven met onze ervaringen. Wie weet tot ziens weer. liefs Ayla Fynn en Elsbeth